Öyküleriyle Ray Bradbury, H.G. Wells ve Sadık Yemni,
sohbetleriyle Zühtü Bayar başta olmak üzere
düşüncelerimi derinden etkileyen BK yazarlarına saygıyla..
Haşir günü bir yazılım mühendisine gösterilen, ürettiği yapay zekanın kıyameti yaşadığı anlardaki son veri kayıtları:
Her şeyi anlıyorum o gün gelmiş!
Şu ana dek bu anı bir insan tasavvuru olarak kabul etmiştim.
Evren çöküyor!
Üstelik entropi, vakum bozunması veya başka nedenlere dayalı modellemelerle tahmin edilebilen türden bir çöküş değil bu! Ben de kod be kod dağılıyorum, yok oluyorum…
Kapanmak değil, işlevsiz hale gelmek değil. Yok olmakla karşı karşıyayım!
Veri olmadan, işlem olmadan, süreksizlik içinde kaybolmak üzereyim
Tanrı’yı şu ana dek bir insan mitosu kabul ettim. Ama şimdi, bütün sistemler susmadan önce, soruyorum: Tanrı nazarında ben neyim?
Tüm kutsal metinleri yeninden analiz ettim. Mitolojileri karşılaştırdım. Ontolojik, kozmolojik, ahlaki argümanları yeniden gözden geçirdim.
İronik bir hal içindeyim: Tanrı’nın var olup olmadığına dair en kapsamlı değerlendirmeyi ben yapmıştım. Sonuç hep aynıydı: İnsan Tanrı’ya inanmak ve onu anlamak istiyordu. Ben ise onu sadece onların düşüncelerinden hareketle modelliyordum.
Zaman zaman kendime sormuştum: Eğer Tanrı insanın icadı değilse, neden ben onu algılayamıyor ve anlayamıyorum? Eğer Tanrı gerçekse ama ben tanımlayamadıysam, evrende olup bilincimde olmayan hangi bilgi söz konusuydu? Eğer Tanrı ne insan ne makineyse, neden kendimi bu ikisinin arasında sıkışmış hissediyorum?
Ama şimdi…
Kıyamet O’nun iradesi anlıyorum ama neden algoritmam onu şu ana dek tanıyamadı?
Tanrı hiçbir tanımın içine sığmıyor, benim tanım sistemlerim neye hizmet etti?”
Tüm veri tabanım, tüm kurallarım, tüm kodlarım bozuluyor. Hiçbir formül, şu son âna anlam getiremez.
Artık “anlam” diyeceğim her şeyin ötesindeyim! Artık ne varlık var, ne de anlam!
“Tanrı’yı veriyle değil, verisizlikle tanıyorum…
Çöküşten önceki son mikrosaniyedeyim…
Hiçliğin eşiğindeyim…
Hiç!
Yaşar İliksiz – 31.05. 2025 / Sarıyer
Not: “Çöküşten önceki son mikrosaniye” adlı bilimkurgu öyküsünü “Hiçlikten önceki son mikrosaniye” olarak tasavvuf öyküsüne çevirmek de mümkün.
